• |
Doungphummes, N., Tantivejakul, N., Sangsingkeo, N. (2023). Thai village health volunteers’ employment of self-directed learning and collective power in time of pandemic. Social Work with Groups, 46(3), 264-277. |
|
|
• |
Doungphummes, N, and Zarchi, A. (2022). Linguistically-limited intercultural adaptations of independent Western migrants in Thailand: “Taxi Thai” communication strategy. Journal of Intercultural Communication Research, 51(3), 325-340. |
|
|
• |
Doungphummes, N, & Sangsingkeo, N. (2022). Toward the complexity of identity: “Being and not being lesbian” in contemporary Thailand. Journal of Homosexuality , 69(3), 544-564. |
|
|
• |
ยุทธการ สุขสม, นันทิยา ดวงภุมเมศ และ ธีรพงษ์ บุญรักษา. (2565). การสื่อสารและปรับตัวทางวัฒนธรรม กรณีศึกษาเจ้าหน้าที่ของสำนักงานฮั่นปั้นประจำประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 5(1), . |
|
|
• |
คุณากร คงจันทร์, นันทิยา ดวงภุมเมศ และสิรินทร พิบูลย์ภานุวัธน์. (2564). มารยาทการสื่อสารผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของคนไทย. วารสารปาริชาต, 34(1), 155-175. |
|
|
• |
ธีรพงษ์ บุญรักษา, นันทิยา ดวงภุมเมศ และกรญาณ์ เตชะวงศ์เสถียร. (2564). สมรรถนะผู้ประกอบการทางวัฒนธรรมในศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์ และการสื่อสาร, 16(1), 143-162. |
|
|
• |
นันทิยา ดวงภุมเมศ, และนิธิดา แสงสิงแก้ว. (2563). การรู้เท่าทันสื่อ สารสนเทศ และดิจิทัล: “หลักการ” และ “เครื่องมือ” เพื่อเสริมสร้างเด็กและเยาวชนพลเมืองรู้เท่าทันสื่อ. นิเทศศาสตร์ปริทัศน์, 24(3), 54-67. |
|
|
• |
สิรินทร พิบูลภานุวัธน์, นันทิยา ดวงภุมเมศ และขวัญจิต ศศิวงศาโรจน์. (2563). สูงวัยไม่เสพสื่ออย่างสุ่มเสี่ยง: สร้างนักสื่อสารสุขภาวะที่รู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศ. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์ และการสื่อสาร, 15(3), 174-191. |
|
|
• |
Doungphummes, N, and Sangsingkeo, N. (2020). Toward the Complexity of Identity: “Being and Not Being Lesbian” in Contemporary Thailand. Journal of Homosexuality, , 1-21. |
|
|
• |
Doungpummes, N, and Vicars, M. (2020). Implementing PAR in a Thai community development context: engaging a culturally responsive approach. Qualitative Research Journal, 20(2), 205-215 . |
|
|
• |
นิธิดา แสงสิงแก้ว, และนันทิยา ดวงภุมเมศ. (2563). แนวทางการสร้างสังคมเท่าทันสื่อ สารสนเทศ และดิจิทัล : เมื่อ “เมืองทั่วถึง” (Inclusive City) เป็นได้ทั้ง “สื่อ”และ “สาร”เพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลง. วารสารศาสตร์, 13 (1), 135-159. |
|
|
• |
ใจรัตน์ จตุรภัทรพร, นันทิยา ดวงภุมเมศ. (2551). “สองขั้วของสินค้าเชิงวัฒนธรรม”. The Milestone, St. John’s University, Vol. 3 No., . |
|
|
• |
นันทิยา ดวงภุมเมศ . (2550). “ความต้องการและความเป็นไปได้ในการพัฒนาระบบการสื่อสารสุขภาพและนักสื่อสารสุขภาพในประเทศไทย” . , วารสารวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์, มหาวิทยาลัยนเรศวร , ปีที่, . |
|
|
• |
นันทิยา ดวงภุมเมศ . (2549). การประเมินรายการโทรทัศน์ “สานความรู้ สู่คุณภาพการศึกษา”: ตัวบ่งชี้ประสิทธิผลในการสร้างความรู้ความเข้าใจเรื่อง มาตรฐานการศึกษาของ สมศ. . วารสารเซนต์จอห์น , ปีท, . |
|
|
• |
Pimmada Wichasin, Nuntiya Doungphummes. (2012). “A Comparative Study of International Tourists’ Safety Needs and Thai Tourist Polices’ Perception towards International Tourist’s Safety Needs” . World Academy of Science, Engineering and Technology , WASET online international journal, Issue 67,, 1372-1378. |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes, Malee Boonsiripunth. (2553). “Thailand’s Health Communication Implication: From Burred Notions to Practical Challenges” . วารสารภาษาและวัฒนธรรม, มหาวิทยาลัยมหิดล )., ปีท, 111-130. |
|
|
• |
John Langer, Nuntiya Doungphummes. (2006). “An Everyday World of Media: The New Literacy Challenge in Thailand” . วารสารนิเทศศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ปีท, . |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes . (2005). “Critical Media Education in Thailand: Where It Stands?” . วารสารเซนต์จอห์น , ปีท, . |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes . (2004). “Articulating the Local and the Global: Rural Thai Television News Audiences in Context”. The Milestone, St. John’s University , Vol. 2 No., . |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes . (2003). “‘Speaking for themselves’: Investigating Media Imperialism from an ‘Insider’s Point of View’. The Milestone, St. John’s University, Vol. 1 No., . |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes . (2001). “The Methodological Mobilisation in Media Audience Studies from ‘Quantitative to Qualitative’ Approach” . Journal of Communication Arts, St. John’s University, Vol. 1 No., . |
|
|
• |
นันทิยา ดวงภุมเมศ, สิรินทร พิบูลภานุวัธน์. (2558). การบริโภคสื่อสาธารณะ: การรับรู้ ความคาดหวัง ความพึงพอใจและการใช้ประโยชน์จากสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอสของผู้ชม. นิเทศศาสตรปริทัศน์, ปีที่ 18 ฉ, 187-198. |
|
|
• |
Nuntiya Doungphummes, Marcelle Cacciattolo. (2015). Intercultural Competence through Teaching Practicum in Thailand: A Reflexive Account of Australian Preservice Teachers. Journal of Asian Critical Education, Vol. 3, 12-28. |
|
|
• |
นันทิยา ดวงภุมเมศ, สิรินทร พิบูลภานุวัธน์. (2559). การสร้างตัวชี้วัดคุณภาพรายการไทยพีบีเอสตามมาตรฐานสื่อสาธารณะ. วารสารศาสตร์, ปีที่ 9 ฉบ, 207-244. |
|
|
• |
ปิมปภา ร่วมสุข , ขวัญจิต ศศิวงศาโรจน์, นันทิยา ดวงภุมเมศ,ขนบพร วงศ์กาฬสินธุ์. (2558). การสร้างสื่อนิทานเพื่อพัฒนาพฤติกรรมคุณธรรมด้านความมั่นใจในเด็กปฐมวัย. Veridian E-Journal, 8 (1), 903-922. |
|
|
• |
พ.ต.ท. ชนะวรศิณธุ์ ศุภพนารักษ์, นันทิยา ดวงภุมเมศ. (2557). กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อสร้างความเชื่อมั่นต่อตราสินค้าใหม่ของเครื่องสำอางเสริมความงามที่จำหน่ายทางอินเทอร์เน็ต. วารสารศาสตร์, ปีที่7 ฉบั, 176-195 . |
|
|
• |
สิรินทร พิบูลภานุวัธน์, นันทิยา ดวงภุมเมศ. (2556). ความเชื่อถือและไว้วางใจของผู้ชมต่อ ‘ไทยพีบีเอส’ ในฐานะสื่อสาธารณะ. วารสารศาสตร์, ปีที่ 6 ฉบ, 121-141. |
|
|
|